لیک از یار سفر کرده ی من خبری هرگز نیست.

می گذرد از جلوی چشمانم خاطرات سبزش.

از غم دوری او به کجا باید رفت؟

نه چراغی,نه گناهی که بگوید از عشق

که بنالد ز غم هجر وسفر

زیر این سقف حیات می زنم فریادی

تا که در دلتنگی من زیار خوبم کرده باشم یادی