و هی آگهی دادم اینجا و آنجا

و هر روز برای دلم مشتری آمد و رفت

و هی این و آن سرسری آمد و رفت

ولی هیچکس واقعا اتاق دلم را تماشا نکرد

دلم قفل بود کسی قفل قلب مرا وا نکرد

یکی گفت: چرا این اتاق پر از دود و آه است؟

یکی گفت چه دیوارهایش سیاه است

یکی گفت چرا نور اینجا کم است

و آن دیگری گفت: و انگار هر آجرش

فقط از غم و غصه و ماتم است

و رفتند و دلم ماند بی مشتری

و من تازه آنوقت گفتم

خدایا تو قلب مرا می خری؟

و فردای آنروز

خدا آمد و توی قلبم نشست

و در را به روی همه

پشت خود بست

از این پس به جز او کسی را ندارم